06/03/2021 bijgewerkt
Kies door te klikken op de rood onderstreepte woorden en/of zinnen:
Diverse artikels uit het maandblad van de Vlaamse Imkersbond en geschreven door Mia Raeymakers
Werking van de honing: hoe maken de bijen honing, het is een volwaardig voedingsmiddel, doseren en een tinctuur maken
Propolis: waarvoor dient het en hoe wordt het gewonnen?
Stuifmeel: mensen hebben stuifmeel nodig.
Bijengif: werking van bijengif
Apitherapie: bijen en wespensteken.
Bijen en GGP: (genetisch gemodificeerde planten)
Diverse artikels uit het maandblad van De Volkstuin en geschreven door het team van het Informatiecentrum voor bijenteelt, Universiteit Gent
Honing1: Het verhaal van een potje honing deel 1
Honing2: Het verhaal van een potje honing deel 2 + honingwetgeving en etikettering van de honingpotten
Bijen zijn een meerwaarde in de tuin.
Bijen houden van linden.
Bijen zijn goud waard.
Bijen hebben bloeiende planten nodig.
Bijen: Het 'Solitaire Bijen' -project.
Berichten en artikels over honing, propolis, bijengif, stuifmeel e.d. die in gespecialiseerde bladen gepubliceerd werden of waarover op een website uitleg gegeven wordt..
Kies hier door te klikken op een onderstreept product.
|
Honing: is meer dan een zoetstof |
|
Honing..: wordt gewonnen uit nectar |
|
Honing duurzame en ethische zoeter |
|
Infantiel Botulisme: Is honing gevaarlijk? |
|
Stuifmeel: het dagelijks brood van de bijen |
|
Koninginnenbrij: kostbaar en complex |
|
Propolis: de natuur gaf ons nauwelijks iets beter |
|
Bijengif: een product met veel toekomst |
|
Apitherapie: het gebruik van bijengif |
|
Bijensteek: wat doe je eraan? |
|
Wespen en bijensteken: wat doe je eraan?-Gezondheidsinfo uit Nederland. |
|
Brandwonden: een artikel over de heling van brandwonden. |
Samenvatting Bijenproducten in de Apitherapie door Nico Peiren, Universiteit Gent
Een eerst belangrijk feit is hoe herken ik een bij. Men bespreekt vaak de verschillen tussen Bijen, Wespen en Hommels die tot de groep van de Hymenoptera behoren. Vaak vergeet men de zweefvliegen te vermelden, omdat deze soms door niet ingewijden met bijen verward worden.
Apitherapie is het gebruik van bijenproducten om één of meer aandoeningen te voorkomen of te genezen
Om bijenproducten op een goede wijze te gebruiken moeten we iets over onszelf kennen. Ons organisme streeft naar evenwicht en harmonie. Dus het is altijd beter voorkomen dan genezen.
Honing wordt gewonnen uit nectar van bloemen en honingdauw, de bij mengt die in haar honingmaag met speeksel en maagsappen. De eigenlijke honing ontstaat door indikking en fermentatie door doorgifte van verschillende bijen en rijping in de honingraten. Honing bestaat hoofdzakelijk uit de enkelvoudige suikers (70%) glucose en fructose, vandaar zijn hoge en directe voedingswaarde. Honing bevat nog slechts 17 à 20% water. Er bestaan verschillende soorten honing. Geef de voorkeur aan honing die rechtstreeks van de imker komt. Honing wordt het best koel, uit het licht en luchtdicht bewaard.
Honing heeft een lage pH, bevat weinig water, vet en proteïnen en hoge osmose. Honing is een oververzadigde oplossing van suikers en als dusdanig is hij hygroscopisch. Hij is ook antiseptisch en antibacterieel door enzymen zoals glucose oxidase dat bij een hoog watergehalte glucose omzet tot gluconzuur en waterstofperoxide. Wat de preventieve en geneeskrachtige kracht van honing betreft is dat deze ene honingsoort beter geschikt is voor bepaalde kwalen beter is dan een andere soort honing.
Het is wond helend door de bovengenoemde eigenschappen, en voorkomt verlies van lichaamsvocht. Het bevat enzymen die helpen genezen en de aanmaak van weefsel bevorderen. Het neemt etter op en zuivert hierdoor de wonde, verminderd pijn, prikkeling en jeuk.
Honing wordt vaak gebruikt in warme dranken tegen verkoudheid en hoesten.
Helicobacter pylori veroorzaakt maagzweren. Dit organisme wordt geïnhibeerd door honing.
Het eten van locale honing die pollen bevat kan helpen bij hooikoorts.
Honing, duurzame en ethische zoeter.
Auteur: Andony Melathopoulos in Hivelights
In Zweden is door wetenschappers aangetoond dat de plaatselijk gewonnen honing het milieu veel minder belastte, dan welke andere zoetstof ook. Door de methode van de ‘Levenslange cyclus Analyse’ te gebruiken traceert de energiekost voor de aanmaak van zoetstof vanaf het moment dat ze wordt uitgezaaid of geplant, tot het ogenblik dat ze belandt in de mond van een consument. De berekeningen omvatten de energiewaarde van alle handelingen gedurende het groeiproces, de oogst, het drogen, het bewerken en opslaan, het transport naar de distributie in de kleinhandel.
Suiker en jam, chocolade aanmaken verbruiken haast evenveel energie als de productie van benzine.
De onderzoekers ontdekten dat zoetmakers, snoepjes, snacks en frisdranken tot één derde van de totale energie-input in een doorsnee Zweeds dieet uitmaken.
Plaatselijk gewonnen honing verbruikte veel minder energie dan om het even welke andere zoetstof.
Zoetstoffen die van maïs, suikerriet en bieten gemaakt zijn behoren tot de meest energiegulzige landbouwgewassen op aarde.
Verbruikte energie in MJ/kg voor de productie van sommige zoetmakers vergeleken met de verbruikte energie voor de productie van een vat benzine.
lokale honing |
ingevoerde honing |
suiker |
frambozenjam |
chocolade |
benzine |
1.3 |
5.6 |
9.8 |
16.0 |
43.0 |
47.5 |
1 joule is de eenheid van verbruikte energie (1 megajoule=1.000.000 joule)
De Australische suikerriettelers verbruiken 40% van het totale beschikbare irrigatiewater in Queensland en door de afwatering van de intensief bemeste velden komen er jaarlijks 7.000 ton nitraat en 11.000 ton fosfor in het fragiele ecosysteem van het Great Barrier Reef terecht.
Inlandse honing is dus de meest duurzame en tevens de meest ethisch verantwoorde zoeter.
De auteur Andony Melathopoulos is van Canadese oorsprong en medewerker van het vakblad Hivelights, het orgaan van de ‘Canadian Honey Council’. De artikels komen uit ‘Honey is the Sustainable and Ethical Sweeter in Hivelights – 2/2006 en Honey as Canada’s Sustainable and Ethical Sweetner in American Bee Journal – 82/006
Vrij naar een artikel in het Maandblad van de Vlaamse Imkersbond dd.januari-februari 2007
Pollenkorrels zijn klompjes van bloemenstuifmeel gemengd met honing, die verzameld worden in de pollenkorfjes aan de achterpoten. Het is rijk aan proteïnen. Pollen worden gebruikt als een voedsel supplement, bij een eenzijdige of onjuiste voeding.
Propolis is de algemene naam voor harsachtige substanties die door bijen verzameld worden van verschillende planten bronnen, voornamelijk bomen. Bijen gebruiken propolis om gaten en kieren te dichten en om uitgeschakelde belagers die te groot zijn om te verwijderen in te balsemen zoals muizen. Propolis heeft een antibacteriële en antifungicide werking. Het heeft geen voedingswaarde. En is goed toepasbaar bij wondbehandeling, ook om haften te behandelen.
Bijenwas wordt gebruikt in de farmaceutische industrie in zalven, maar heeft geen directe farmaceutische activiteit.
Koninginnengelei wordt afgescheiden door de voedingsklier. Het zorgt ervoor dat bijen en vooral koninginnen miraculeus groeien en lang leven. Deze lijn is echter niet door te trekken naar de mens, omdat er een aantal enkel voor insecten specifieke hormonen in zitten.
Bijengif is een complex mengsel van enzymen en toxische proteïnen
Het grote gevaar van apipunctuur is het ontwikkelen van een allergie en een anafylactische shock. Het wordt aangewend bij sommige Reumapatiënten.
Immunotherapie is een behandeling om bijengifallergie te verhelpen. De allergische patiënten krijgen bijengif toegediend in verschillende concentraties gaande van laag naar hoog tot ze een bijensteek kunnen doorstaan, zonder allergische verschijnselen te vertonen.
Persbericht infoavond 2002
Bijen zijn een ijverig volkje. Niet alleen maken ze heerlijke honing, ze verzamelen ook nog geneeskrachtige stoffen zoals stuifmeel en Propolis. Zij zijn ook de maaksters van de alom geprezen koninginnenbrij, en wat nog mooier is zelfs hun gif is goed voor ons.
Over het leven van de bijen geraakt een imker nooit uitgepraat. Het is zo boeiend, zo gevarieerd en mysterieus. Over de weldaad en de geheimen van hun producten geraakt Dr. Dirk Cuypers, zelf een arts en zeer ervaren imker, helemaal niet uitverteld. Toch gaat deze uiterst boeiende verteller ons wegwijs maken in de vele mogelijke toepassingen van de bijenproducten in de Homeopathie, Apitherapie en de schoorvoetende ontdekkingen in de algemene geneeskunde.
Honing is meer dan een zoetstof.
Honing bestaat voor bijna 80% uit natuurlijke suikers. Deze worden direct in de bloedbaan opgenomen . Hierdoor geeft honing onmiddellijk energie en helpt het bij zowel psychische als fysieke vermoeidheid. Omdat het spijsverteringsstelsel niet wordt belast is honing een zeer belangrijke voedingsbron en helpt bovendien ander voedsel sneller en beter op te nemen. Maar honing is meer dan een lekkere zoetstof. Het bevat alle noodzakelijke vitaminen, mineralen en spoorelementen die een mens van bij zijn geboorte broodnodig heeft. Ten slotte wordt natuurlijke honing zelfs gebruikt om brandwonden en andere vaak door klassieke geneesmiddelen ongeneselijke wonden te verzorgen. Door de unieke samenstelling en bacteriedodende werking gaat de wonde niet infecteren, geneest ze sneller en gaat minder of geen littekenweefsel aanmaken.
Stuifmeel, het dagelijks brood van de bijen.
Bijen verzamelen stuifmeel van de steeds schaarser worden bloemen in de natuur om er hun larven mee te voeden. Het stuifmeel bevat alle noodzakelijke stoffen die zij nodig hebben voor hun organisme. De lijst is lang. Naast natuurlijke suikers bevat het o.a. nog eiwitten, aminozuren, alle noodzakelijke vitaminen, vetten, mineralen en antibiotische stoffen. Door deze uiterst rijke samenstelling helpen pollen om ons vitaler te voelen en om tekorten aan te vullen. Het wordt aangeraden bij depressies, zwangerschap en borstvoeding. Het heeft een gunstige invloed bij geheugenverlies en bepaalde hersenziekten. Het ondersteunt onze stofwisseling en helpt zowel zij die willen vermageren als verdikken. Door zijn zéér complexe samenstelling helpen pollen ons zowel bij verstopping als tegen diarree, het heeft een kalmerende invloed op ons zenuwstelsel, stimuleert de bloedsomloop, geneest uiterste vormen van acne, heeft een positieve invloed op prostaatontstekingen en allergieën, ontgift ons lichaam, stimuleert ons immuniteitssysteem enzovoort.
Koninginnenbrij kostbaar en complex.
In tegenstelling tot alle andere producten , op hun eigen gif na, wordt dit uiterst zure goedje door de bijen zelf gemaakt en niet in de natuur verzameld. Deze "bijenmelk" wordt door de jonge bijen aangemaakt als voedsel voor de larven. De samenstelling van dit uiterst kostbare goedje is zo complex dat de wetenschap er tot op de dag van vandaag nog niet in is geslaagd de volledige samenstelling te achterhalen. Door zijn complexiteit zijn alle mogelijke toepassingen of invloeden op onze gezondheid nog niet gekend. Het heeft alvast een versterkend en kalmerend effect op ons lichaam en zenuwstelsel. Door zijn zeer hoge concentratie aan een hele reeks vitaminen en vooral aan vitaminen B5 , wat verouderingsverschijnselen tegengaat, heeft het ook nog een gunstige invloed op onze huid, versterkt nagels,haar en ons ganse immuunsysteem.
Propolis de natuur gaf ons nauwelijks iets beter.
Propolis is het hars van bomen , vooral van bladknoppen, dat bijen verzamelen om er hun "nest" tocht- en kiemvrij mee te maken. Voor de bijen is dit product levensnoodzakelijk. Zonder Propolis waren er al lang geen bijen meer. Het zorgt ervoor dat ziektes geen kans krijgen om uit te breken. Er bestaat geen enkel ander product in de natuur door dieren verzameld , en voor de mens beschikbaar, dat zo veel natuurlijke antibiotica bevat. Propolis is zeer efficiënt in de bestrijding tegen bacteriën, virussen en schimmels. Het kent dan ook veel toepassingen, zoals tegen wratten, tand-, blaas-, amandel- ,oor- of maagontsteking, het is zéér efficiënt tegen aften om er maar enkele te vernoemen. Het wordt ook als pijnstiller en verdovend middel gebruikt.
Bijengif, een product met veel toekomst.
Bijengif wordt door de bijen geproduceerd in de gifklier. Bij het toebrengen van een steek wordt het gif via de angel in de wonde gebracht. Het is chemisch gezien een zeer complexe stof. Het actieve bestanddeel is hoofdzakelijk samengesteld uit eiwitten, maar bevat ook calcium, magnesium en fosfor , evenals sporen van kalium, natrium en chloor. Bijengif heeft een veelzijdige werking op het menselijk organisme. Het heeft invloed op de bloedvoorziening van het weefsel en op de doorlaatbaarheid en de stofwisseling van de celmembranen ;verwijding van de bloedvaten, vooral in de hersenen, en daling van de bloeddruk . Het heeft een uiterst gunstige invloed op het zenuwstelsel . Het best beken is de genezende werking op reuma (bijengif stimuleert de vorming van cortisone). Voorlopig niet bevestigd, is de eventuele invloed op kanker. Voor huidaandoeningen zoals eczeem en psoriasis wordt bijengif gebruikt. Men kan de bij rechtstreeks laten steken of het verwerken in een injectie. Het gif wordt ook verwerkt in poeders en zalven.
Apitherapie: het gebruik van bijengif
Het
congres in Adocumentenlden Biesen toonde aan dat de belangstelling
voor de bijenproducten enorm is. Voor de redactie is dit een
aansporing om u in het Maandblad betrouwbare informatie over dit
onderwerp te blijven aanreiken. In dit nummer brengen wij u inzichten
en ervaringen van Glenn Rothfeld over bijengif, het minst bekende
broertje uit ons klavertje van vijf. De auteur is stichter en medisch
directeur van het in de Verenigde Staten overbekende "WholeHealt
New England" te Arlington. Hij is daar erkend als dé
voortrekker van de integratieve geneeswijzen en beoefent sinds 1977
zowel de conventionele als de alternatieve geneeskunde. Hij doceert
familiegeneeskunde aan de 'Tufts University School of Medicine' te
Boston en is houder van een van de eerste master degrees
Acupunctuur in de States. Dr. Rothfeld schreef verder nog zeven
boeken over natuurlijke geneeswijzen. - Frans Daems.
Apitherapie
wordt sinds lang toegepast. Het bijengif kent een breed gebruik bij
het behandelen van artritis en andere degeneratieve aandoeningen. De
wetenschappelijke wereldliteratuur bevat meer dan 1.500 artikels over
bijengif. De Franse en Russische tegenhangers van het 'National
Institute of Health' zijn betrokken bij de klinische studie over het
bijengif en het Amerikaanse leger deed intens onderzoek naar de
chemische bestanddelen ervan. Bijengif bevat tenminste achttien
actieve bestanddelen:
|
mellitine, het overheersende bestanddeel, is een van de krachtigste ontstekingremmers (bv. honderd maal krachtiger dan hydrocortison); |
|
adolapine is een ander ontstekingremmend bestanddeel dat de cyclo-oxygenase onderdrukt en dus ook pijnstillend werkt; |
|
apamine remt de C3-activiteit af en blokkeert calciumafhankelijke kaliumkanalen, dit verbetert de voortgeleiding van de zenuwimpulsen; |
|
andere bestanddelen zoals de enzymen hyaluronidase en fosfolipase A2, histamine en peptide (MCD) zijn betrokken bij de ontstekingremmende actie van bijengif wat o.a. leidt tot weefselverzachting. Onderzoekers troffen in bijengif ook meetbare waarden aan van de neurotransmitters dopamine en norepinephrine. |
Bijengiftherapie kan van nut zijn bij een
brede waaier van medische situaties. Charles Mraz, een imker uit
Middlebury in Vermont, die de bijengiftherapie de laatste zestig jaar
heeft toegepast, is van mening dat het redelijk zou zijn de therapie
toe toepassen in elke klinische omstandigheid waar niets nog helpt.
Er zijn nochtans vier 'meest voorkomende' omstandigheden:
Artritis en ander lichaamsontstekingen
Een
bijengiftherapie kan nuttig zijn bij reuma en osteoartritis. Bij
beide aandoeningen helpt ze om de pijn en zwellingen te verlichten.
Bij reumatisch artritis kunnen de reumaknobbels afnemen in omvang.
Andere bindweefselaandoeningen, zoals o.a. scleroderma, werden
verlicht met de bijentherapie. Zelfs niet gewrichtgebonden
ontstekingen, zoals zwerende dikke darmontsteking en zelfs astma,
verrechtvaardigen een test met bijengif.
Littekenweefsel
Keloïd en ander
littekenweefsel wordt afgebroken en verzacht door de componenten van
bijengif. Inwendig littekenweefsel, zoals een hechting bij een
operatie, kan gunstig reageren op een behandeling met bijengif.
Multipel sclerose
Het gebruik van bijengif is
nog weinig begrepen en moet verder onderzocht worden.
Recentelijk heeft de
'MS Association of America' 250.000 $
toegekend aan de immunoloog dr. John Santilli om de bijengiftherapie
nader te onderzoeken op de effecten en de eventuele risico's.
Honderden MS-patiënten zoeken heden te dage bijengiftherapeuten
en imkers op. De behandeling is lang en niet geschikt voor de
overgevoelige patiënten, maar de gemeenschappelijke reacties
zijn beloftevol. De betrokkenen ervaren dat ze meer kracht hebben,
hun evenwichtsstoornissen en spasmen verminderen. (Nota van de
vertaler: dichter bij ons, o.a. in Groningen, is er eveneens
onderzoek opgestart naar het nut van een bijengiftherapie op
MS-patiënten.)
Acute en chronische letsels
Bursitis, tendinitis
en andere soortgelijke letsels reageren goed op een
bijengiftherapie. Dit is waarschijnlijk te danken aan het lokaal
ontstekingremmend effect van de therapie en aan de reacties van het
immuunsysteem op het binnendringen van een vreemd eiwit. Chronische
rug- en halspijn kunnen worden verlicht, dat geldt ook voor andere
pijnen en kwalen.
Vrij
overgenomen uit het Maandblad van de Vlaamse Imkersbond 2003 /9
T0erug naar het begin van het blad
MAANDPRAATJEMAANDPRAATJE |
October
Bijengif "&" 'Een angel is een godsgeschenk voor de imker' De hoeveelheid bijengif is afhankelijk van de leeftijd en de funktie van de bij. Een bewakersbij heeft een hoge concentratie aan bijengif. Jonge en oude bijen hebben niet zoveel gif. Werking van het bijengif (door Dr. Stefan Stangaciu - Roemenie)
Dokter Stangaciu heeft ook plotseling een allergie gekregen voor bijengif. Hij was toen meer dan twintig kilometer van een ziekenhuis en vocht voor zijn leven. Omdat hij acupunctuur gestudeerd had, paste hij het een en ander toe om kracht te winnen en te genezen. Onder de neus bevindt zich een acupunctuurpunt dat het bewustzijn doet behouden, kracht doet winnen en reanimeert. Aan de pols is er een zone tussen twee pezen die, als men erop duwt, een onaangenaam gevoel geeft. Deze zone bevordert de hartfunctie, beschermt tegen hartritmestoornissen, bevordet de doorbloeding naar het hart. Hij is acheraf terug immuun geworden voor bijengif. |
?